Bij een opdrachtgever komt een manager naar mij toe: ‘Nou is Piet al voor de zoveelste keer ziek dit jaar. Dit is echt heel vervelend!
Ik stel voor dat we met Piet in gesprek gaan zodra hij hersteld is. ‘Dat soort gesprekken doet HR altijd’, is de reactie van de leidinggevende. Ik vraag of de leidinggevende dat een goed idee vindt. De leidinggevende kent de medewerker namelijk het beste, qua thuissituatie en qua functioneren. Is het dan niet logischer dat de leidinggevende het gesprek houdt? We beslissen dat het een drie-gesprek wordt. We bedenken een aantal vragen die de leidinggevende zal stellen en zorgen voor een duidelijke intro van het gesprek zodat het doel van het gesprek duidelijk is.
Enkele dagen later zijn we in gesprek. De leidinggevende start met uitleggen dat het gesprek niet gaat over het wel of niet terecht ziek zijn maar dat hij wil bespreken of er situaties of omstandigheden op het werk zijn die ervoor zorgen dat de medewerker zo vaak ziek wordt.
Ondanks de intro reageert Piet toch wat geïrriteerd. ‘Ik heb chronische klachten en ben alle keren echt ziek geweest. Geloof je mij soms niet?’
Om het gesprek weer de positieve richting in te duwen, bespreken we de periodes dat hij niet ziek is.
Wat zorgt ervoor dat zijn chronische klachten dan niet opspelen? Al pratende realiseert Piet zich dat stress op het werk zijn klachten verergert. Hij heeft een aantal discussies met collega’s gehad en dan nemen zijn klachten toe. Op de vraag welke afspraken we kunnen maken om het gevoel van stress te voorkomen, geeft hij aan dat hij in bepaalde situaties met de leidinggevende zou willen sparren maar niet het gevoel heeft dat hij tijd heeft. De leidinggevende overtuigt hem dat hij écht altijd welkom is om dergelijke situaties te bespreken. Hij meent het oprecht en dat merkt Piet.
De maanden erna verzuimt de medewerker veel minder vaak. Het is niet dat er veel gesprekken tussen de leidinggevende en Piet plaatsvinden over werksituaties, maar Piet geeft aan dat het gevoel dat hij altijd bij zijn leidinggevende terecht kan, voldoende rust geeft. Zo eenvoudig kan het zijn.
